Ik ben Julie, 29 jaar en ben nu al bijna 7(!) jaar schoon.

In de mooie lente van 2014 ontdekte ik een knobbeltje. Ik was 22, studeerde in België en was me van geen kwaad bewust. Na het twee weken te hebben aangekeken, toch maar even naar Nederland om de huisarts te zien. Ik ging alleen, want ik wilde mijn familie niet ongerust maken. Het was toch niks. Diezelfde dag meteen voor de zekerheid een echo. Ook naar het ziekenhuis ging ik alleen en bij de echo kreeg ik meteen een punctie en biopt. Dezelfde dag nog kreeg ik te horen: het is borstkanker.

Even staat de wereld op zijn kop en ga je vol ongeloof en onzekerheid de welbekende rollercoaster van afspraken in. Even langs de gynaecoloog voor het instellen van hormonen voor het invriezen van eicellen, de klinische genetica om je stamboom uit te pluizen, de cardioloog voor hartfilmpjes en de oncoloog voor het behandelplan. Zes chemokuren en hormoontherapie, met erna een operatie om de borst te verwijderen.

Twee weken na de eerste chemo viel een deel van mijn haren uit, onder de douche. Met een handdoek om mijn schouders liep ik naar beneden, waar mijn broer en vader met het scheermes in de aanslag stonden. Vanwege de haren die alle kanten uit waaiden, kozen we de tuin als onze kapperslocatie. Voordat ze aan de slag gingen, waaide al een deel van mijn haar weg. “Stop!” zei ik, “Blaas me uit als een paardenbloem en doe een wens!”. Met een glimlach en tot onze grote hilariteit, kon ik inderdaad als een paardenbloem zo goed als uitgeblazen worden.

Na een zomer vol chemo’s waar ik mijn vrienden mee naartoe nam, was het tijd voor de operatie. Uit de operatie bleek dat de chemo aansloeg, maar ook dat er voorstadia aanwezig waren. Dus na wikken en wegen heb ik ook gekozen om de andere borst te laten verwijderen.

Ik wil de dag dat mijn haren wegwaaiden, wat voor mij een dag was met een lach en een traan, blijven herinneren. Daarom heb ik rondom mijn littekens, aan de kant van de tumor, een paardenbloem laten tatoeëren. Zodat positiviteit, ook als het leven zwaar is, voor altijd zal blijven bestaan. Ook gaf het mij de regie om iets moois te maken van iets wat ooit zo lelijk begon. Na een vijftal operaties, en momenteel op de wachtlijst onder hormoontherapie voor de laatste operatie, sta ik nu hier, vol in het leven.

——

Namens SJK bedanken wij Julie voor het delen van dit mooie verhaal en coole tattoo! Wil jij ook je Kanker-Tattoo delen? Vul dan onderstaand formulier in!